از نخستین روز روی كار آمدن حکومت کنونی عراق در این کشور نوروز تعطیل رسمی ‌بوده و دولت عراق، در عید نوروز پنج روز تعطیل رسمی‌‌ اعلام می‌کند و یکی از جشن‌ها و روزهای مهم عراق به ‌شمارمي‌رود. در روزگار حکومت صدام حسین، با وجود این‌ که او دشمنی سرسختانه‌ای با آيین‌هایی كه عربی نبودند، داشت، جشن نوروز برگزار می‌شد.

آيين نوروز كردهای عراق
کردهای عراق در نوروز، بر اين باورند که اگر کسی در طول سال، عزیزش را از دست داده باشد، در خانه خود می‌ماند و خويشاوندان و دوستانش برای آرامش‌ باد و تسلیت گفتن، به دیدن وی می‌آیند.
در میان کردهای عراق مردمان دیگری نیز هستند که مانند کردها نوروز را برگزار می‌کنند. این نژاد، «ایزدی‌ها» هستند که بيشتر در شمال عراق زندگی می‌کنند.
جشن چهارشنبه‌ سوری، در واقع جشن آغاز سال ایزدی‌ هاست که در ايران، نوروز خوانده می‌شود. ولی ایزدی‌ها این جشن را هر سال، چهارشنبه‌ سور، یا چهارشنبه‌ سرخ، می‌ نامند. این جشن در شب نخست چهارشنبه ماه آوریل ، برپا می‌شود.
ایزدی‌ها در نوروز، تخم مرغ رنگ می‌کنند، چرا که شکل تخم مرغ مانند زمین است و رنگ کردن آن به این معنی است که، می‌خواهند جهان به این رنگ‌ها باشد و باعث سبزی دشت و صحرا شود. آيين زيبای دیگر آن‌ ها این است که صبح زود سال نو به دشت‌ ها می‌روند و دست و روی خود را با قطرهای شبنم، نم ‌دار می‌کنند و باور دارند که اگر کسی بيمار باشد با این كار، بیماری‌ اش بهبود می‌ یابد.
آرد نیز در جشن سال نوی ایزدی‌ها، نقش بزرگی ‌دارد. آن‌ها در شب جشن به دشت می‌روند و با آردی که با خود برده‌اند ،خمیر درست می‌کنند. سپس دسته گلی در ميان این خمیر فروکرده و آن را بالای در خانه‌ هاشان آویزان می‌کنند. بدین معنا که بهار به خانه‌ شان آمده است همچنین زنان نانی به نام «سوک» می‌پزند که برای خیرات به گورستان می‌برند.
آن‌ ها همچنين پس از سیزده روز، دوباره جشن می‌گیرند که به سیزده‌ بدر ایرانی شباهت زیادی دارد.(منابع:وب گردی در سر کار!)